Biografie
Dannis Kramers
Over Dannis Kramers
Wat is relevant om over mijzelf als schrijver van King Coke te vertellen? Het is mijn eerste roman. Geen enkele vertelling biedt zoveel vrijheid en mogelijkheden als een fictief verhaal. Ik ben altijd gewend geweest journalistieke artikelen te schrijven of verhalen vast te leggen met een camera, het te monteren en modelleren tot iets wat een groot publiek aanspreekt. Maar als je begint aan fictie lijken de mogelijkheden eerst nog eindeloos en daardoor ongrijpbaar. De beperking, maar ook de inspiratie, zit in je eigen geest. Om te weten wat daar bij mij uitkomt, moet je eerst begrijpen waar ik vandaan kom. Wie ik ben.
Ik ben goeddeels gevormd door als puber op te groeien in het Brabant van begin jaren negentig als zoon van een beroepsmilitair en een kerkorganiste. Veilig en conventioneel. Met veel liefde en eindeloze vrijheid. Daarna ben ik journalistiek gaan studeren in Utrecht. De grenzen van vrijheid bleken daar nog veel verder weg te liggen. Andere sporen in mijn geest die je terug leest in King Coke zijn:
De vrienden die ik heb gemaakt.
De opkomst van niet verenigbare muziekstromingen als house, hiphop en grunge.
De stapavonden tussen provincialen en studenten in bruine café’s en sociëteiten.
De vele party’s tussen de hipsters in de clubscene.
De Ontdekking van De Liefde. Jawel. Met kapitalen en neon-letters.
En zestien jaar hard werken in de TV-wereld. Ik heb mij voor documentaires en series in de vreemdste, meest confronterende en mensonterende situaties begeven. Daar heb ik gezien wat in King Coke de leidraad is voor de meeste personages; in welke ellende de mens zich ook bevindt en hoe miserabel zijn vooruitzichten ook zijn, hij zal altijd proberen te overleven. Nietsontziend voor anderen. Het voortbestaan van eigen lichaam en geest staat áltijd voorop. Als het even kan met een klein beetje waardigheid. Lukt dat niet, dan maar niet. Overleven moet je toch.
De hoofdpersoon van King Coke is een groteske weerspiegeling van bovenstaande elementen. En nog veel meer …
De noodzaak om verhalen te vertellen begint tijdens mijn studie journalistiek in Utrecht. Vanaf 1998 schrijf ik als redacteur en verslaggever voor diverse dag- en maandbladen. Daarna heb ik als regisseur en eindredacteur gewerkt in de Nederlandse TV-industrie. Inmiddels maak ik als executive producer voor diverse televisieproducenten TV-programma’s en reportages voor vrijwel iedere zender en omroep.
De zelfkant van de samenleving loopt als een rode draad door mijn carrière heen. Ik ben altijd op zoek gegaan naar aangrijpende persoonlijke verhalen die ergens over gaan. Als regisseur heb ik wekenlang undercover in een grote bordeelwijk in centraal Bangladesh gewerkt. Met verborgen camera, mijzelf voordoend als hulpverlener krijg ik makkelijk toegang tot de meest kwetsbaren; talloze slachtoffers, maar ook hun pooiers en klanten. Het verslag wordt een documentaire voor RTL 4.
Een vergelijkbare documentaire maak ik in de donkere stegen van Phnom Penh en op de tropische stranden van Sihanoukville in Cambodja. Met de komst van het massatoerisme overspoelt het internationale sekstoerisme dat land. Ik doe mij voor als pedofiel om schrijnend realistische beelden te kunnen maken van hun slachtoffers en van mijn collega pedo’s.
Een duistere penseelstreek in mijn carrière zet schilder Peter Klashorst. In een serie voor Veronica volg ik deze notoire hoerenloper drie maanden lang in het nachtleven van Amsterdam en Nigeria. Een wereld vol drank, drugs en prostitutie blijkt het begin van het einde voor de badboy van de Nederlandse schilderkunst.
Maar ik ken ook een heel ander perspectief: televisieseries die samen met de Douane en de Koninklijke Marechaussee tot stand zijn gekomen, bieden me een blik in de wereld van drugskoeriers en internationale smokkelbendes. En voor NPO 3 maak ik de serie Oorlog in mijn Hoofd over oorlogsveteranen. De wreedheid van de mens en de onachtzaamheid voor menselijk leven heeft deze mannen voor het leven getekend.
Maar het is niet alleen maar ellende dat mij interesseert. Gelukkig niet. Als eindredacteur leid ik succesvolle en prijswinnende producties als KRO’s Puberruil en Freeks Wilde Wereld met bioloog Freek Vonk. Ik heb met Johnny de Mol het eerste TV-programma voor een groot publiek over mensen met een beperking gemaakt; Down met Johnny.
Als uitvoerend producent heb ik hoog gewaardeerde en goed bekeken tv-programma’s neergezet als DNA Onbekend, Groeten van MAX en Heel Nederland kijkt Sterren.
Ik ben 41 jaar oud, gelukkig getrouwd met Céline en heb met haar twee kinderen: Philine van zes en Xavi van vier jaar oud.
Bron: http://kingcoke.nl/home/auteur.html
Wat is relevant om over mijzelf als schrijver van King Coke te vertellen? Het is mijn eerste roman. Geen enkele vertelling biedt zoveel vrijheid en mogelijkheden als een fictief verhaal. Ik ben altijd gewend geweest journalistieke artikelen te schrijven of verhalen vast te leggen met een camera, het te monteren en modelleren tot iets wat een groot publiek aanspreekt. Maar als je begint aan fictie lijken de mogelijkheden eerst nog eindeloos en daardoor ongrijpbaar. De beperking, maar ook de inspiratie, zit in je eigen geest. Om te weten wat daar bij mij uitkomt, moet je eerst begrijpen waar ik vandaan kom. Wie ik ben.
Ik ben goeddeels gevormd door als puber op te groeien in het Brabant van begin jaren negentig als zoon van een beroepsmilitair en een kerkorganiste. Veilig en conventioneel. Met veel liefde en eindeloze vrijheid. Daarna ben ik journalistiek gaan studeren in Utrecht. De grenzen van vrijheid bleken daar nog veel verder weg te liggen. Andere sporen in mijn geest die je terug leest in King Coke zijn:
De vrienden die ik heb gemaakt.
De opkomst van niet verenigbare muziekstromingen als house, hiphop en grunge.
De stapavonden tussen provincialen en studenten in bruine café’s en sociëteiten.
De vele party’s tussen de hipsters in de clubscene.
De Ontdekking van De Liefde. Jawel. Met kapitalen en neon-letters.
En zestien jaar hard werken in de TV-wereld. Ik heb mij voor documentaires en series in de vreemdste, meest confronterende en mensonterende situaties begeven. Daar heb ik gezien wat in King Coke de leidraad is voor de meeste personages; in welke ellende de mens zich ook bevindt en hoe miserabel zijn vooruitzichten ook zijn, hij zal altijd proberen te overleven. Nietsontziend voor anderen. Het voortbestaan van eigen lichaam en geest staat áltijd voorop. Als het even kan met een klein beetje waardigheid. Lukt dat niet, dan maar niet. Overleven moet je toch.
De hoofdpersoon van King Coke is een groteske weerspiegeling van bovenstaande elementen. En nog veel meer …
De noodzaak om verhalen te vertellen begint tijdens mijn studie journalistiek in Utrecht. Vanaf 1998 schrijf ik als redacteur en verslaggever voor diverse dag- en maandbladen. Daarna heb ik als regisseur en eindredacteur gewerkt in de Nederlandse TV-industrie. Inmiddels maak ik als executive producer voor diverse televisieproducenten TV-programma’s en reportages voor vrijwel iedere zender en omroep.
De zelfkant van de samenleving loopt als een rode draad door mijn carrière heen. Ik ben altijd op zoek gegaan naar aangrijpende persoonlijke verhalen die ergens over gaan. Als regisseur heb ik wekenlang undercover in een grote bordeelwijk in centraal Bangladesh gewerkt. Met verborgen camera, mijzelf voordoend als hulpverlener krijg ik makkelijk toegang tot de meest kwetsbaren; talloze slachtoffers, maar ook hun pooiers en klanten. Het verslag wordt een documentaire voor RTL 4.
Een vergelijkbare documentaire maak ik in de donkere stegen van Phnom Penh en op de tropische stranden van Sihanoukville in Cambodja. Met de komst van het massatoerisme overspoelt het internationale sekstoerisme dat land. Ik doe mij voor als pedofiel om schrijnend realistische beelden te kunnen maken van hun slachtoffers en van mijn collega pedo’s.
Een duistere penseelstreek in mijn carrière zet schilder Peter Klashorst. In een serie voor Veronica volg ik deze notoire hoerenloper drie maanden lang in het nachtleven van Amsterdam en Nigeria. Een wereld vol drank, drugs en prostitutie blijkt het begin van het einde voor de badboy van de Nederlandse schilderkunst.
Maar ik ken ook een heel ander perspectief: televisieseries die samen met de Douane en de Koninklijke Marechaussee tot stand zijn gekomen, bieden me een blik in de wereld van drugskoeriers en internationale smokkelbendes. En voor NPO 3 maak ik de serie Oorlog in mijn Hoofd over oorlogsveteranen. De wreedheid van de mens en de onachtzaamheid voor menselijk leven heeft deze mannen voor het leven getekend.
Maar het is niet alleen maar ellende dat mij interesseert. Gelukkig niet. Als eindredacteur leid ik succesvolle en prijswinnende producties als KRO’s Puberruil en Freeks Wilde Wereld met bioloog Freek Vonk. Ik heb met Johnny de Mol het eerste TV-programma voor een groot publiek over mensen met een beperking gemaakt; Down met Johnny.
Als uitvoerend producent heb ik hoog gewaardeerde en goed bekeken tv-programma’s neergezet als DNA Onbekend, Groeten van MAX en Heel Nederland kijkt Sterren.
Ik ben 41 jaar oud, gelukkig getrouwd met Céline en heb met haar twee kinderen: Philine van zes en Xavi van vier jaar oud.
Bron: http://kingcoke.nl/home/auteur.html
Dannis Kramers heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
